Επειδή αυτή είναι η εποχή που πολλοί νέοι παίρνουν αποφάσεις για σπουδές και καριέρα αναδημοσιεύω ένα άρθρο που έγραψα το 2003. Δυστυχώς τα πράγματα δεν άλλαξαν ... και ακόμη χειρότερο έκλεισαν και το ΑΤΙ !
30 Ιουλίου 2003
«Μαμά, θέλω να γίνω υδραυλικός…..»
Τώρα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων για τα Ανώτατα και Ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, το «τι θα γίνω όταν μεγαλώσω..» είναι στη μόδα.
Ποια θα ήταν η αντίδρασή σας όμως, αν το παιδί σας ερχόταν μια μέρα και σας έλεγε ότι θέλει να γίνει υδραυλικός, οικοδόμος, η μηχανικός αυτοκινήτου;
Με βάση το κυπριακό πρότυπο, η πρώτη σας αντίδραση, θα ήταν να προσπαθήσετε να του αλλάξετε γνώμη.
Τι θα γίνει όμως αν δεν τα καταφέρετε; Η ακόμα χειρότερα τι θα κάνετε αν κάποια στιγμή, πριν τα 18 του, σας ανακοινώσει το, «βαρέθηκα το σχολείο, θέλω να πάω δουλειά».
Τα σενάρια είναι πολλά και για κάποιο που ζει στη Κύπρο το πρόβλημα είναι και εφιαλτικό διότι δεν υπάρχουν αυτές οι επιλογές.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή, όλοι το λένε αυτό, αλλά κανένας δεν κάνει οτιδήποτε για να βοηθήσει τα παιδιά που δεν θέλουν, να ακολουθήσουν τα παραδοσιακά ακαδημαϊκά προγράμματα, αλλά θέλουν να αποκτήσουν κάποια δεξιοτεχνία και να γίνουν σωστοί επαγγελματίες.
Αυτή η εντελώς ανύπαρκτη στη Κύπρο, μορφή εκπαίδευσης, προσφέρει ενδιαφέρουσες λύσεις στους νέους που την επιλέγουν και τις περισσότερες φορές μάλιστα, με σίγουρη την επαγγελματική αποκατάσταση και με ψηλές αμοιβές.
Πως αντιμετωπίζουμε άρα το πρόβλημα αυτό;
1. Καθιέρωση και αναγνώριση από την πολιτεία Βαθμίδων Επαγγελματικών προσόντων.
2. Δημιουργία σχολών σε όλη τη Κύπρο, οι οποίες μέσα από μονοετή, διετή ή άλλα πιο σύντομα προγράμματα εξειδίκευσης, να προσφέρουν βασική εκπαίδευση σε επαγγέλματα όπως αυτά του υδραυλικού, οικοδόμου, μηχανικού αυτοκινήτου κ.λ.π. Οι σχολές αυτές θα πρέπει απαραίτητα να προσφέρουν και νυκτερινά μαθήματα για εργαζόμενους. Με κυβερνητική ενθάρρυνση, ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να διαδραματίσει σοβαρότατο ρόλο στο τομέα αυτό.
3. Οργάνωση των επαγγελματιών αυτών σε ένα κοινό σύνδεσμο ο οποίος θα φροντίζει την αναγνώριση των βαθμίδων, των διπλωμάτων αυτών, όπως γίνεται και με άλλα επαγγέλματα. Το σώμα αυτό θα αναλαμβάνει και τον καθορισμό του επιπέδου (ποιότητα εργασίας) αλλά και θα παίρνει πειθαρχικά μέτρα.
4. Καθορισμός της απαιτούμενης βαθμίδας επαγγελματικών προσόντων σε σχέδια υπηρεσίας, συμβόλαια και προσφορές, ούτως ώστε όχι μόνο να τύχει σωστής αναγνώρισης η επαγγελματική εκπαίδευση, αλλά και να προκαθορίζεται έτσι και το αναμενόμενο επίπεδο ποιότητας της εργασίας.
Ποια θα είναι όμως τα οφέλη από την προώθηση της επαγγελματικής εκπαίδευσης;
1. Θα προσφέρεται διέξοδος στους νέους που δεν θέλουν να ακολουθήσουν τα παραδοσιακά ακαδημαϊκά επαγγέλματα.
2. Θα επιτευχθεί μια σοβαρή βελτίωση στην ποιότητα της δουλειάς που θα εκτελείται.
3. Θα αντιμετωπιστεί ορθά το πρόβλημα της ανεργίας μεταξύ των νέων και ιδιαίτερα αυτών που εγκατέλειψαν γρήγορα το σχολείο.
4. Θα δοθεί ευκαιρία σε όσους θέλουν να βελτιώσουν την επαγγελματική τους κατάσταση αλλά και σε όσους θα ήθελαν να αυξήσουν τα εισοδήματα τους μέσω δεύτερης ενασχόλησης.
5. Θα προσφέρει τη δυνατότητα επανένταξης στην αγορά εργασίας μέσω μετεκπαίδευσης ανέργων από άλλους τομείς της οικονομίας.
6. Θα δώσει την ευκαιρία ανάπτυξης νέων βιοτεχνιών σε αστικές αλλά κυρίως σε αγροτικές περιοχές.
Τα πιο πάνω μαζί με την σωστή Επαγγελματική Ηθική που η έλλειψή της είναι τόσο εμφανής στον τόπο μας, θα βελτιώσουν σημαντικά το εργασιακό περιβάλλον της Κύπρου.
Ο λόγος που τίποτα δεν έχει γίνει ακόμη σε αυτόν τον τομέα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον. Το Υπουργείο παιδείας ασχολείται με την παραδοσιακή εκπαίδευση μόνο, το Υπουργείο Εργασίας που έχει κάνει και τα πρώτα πρωτοπόρα βήματα στον τομέα αυτό (βλέπε ΑΤΙ, ΑΞΙΚ και ΚΕΠΑ), δεν δίνει πλέον σημασία στην εκπαίδευση και η Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, ασχολείται μόνο με μικρής διάρκειας προγράμματα.
Κλείνοντας θα ήθελα απλά να αναφέρω σε όσους από εσάς δεν το γνωρίζουν, ότι αν μάθετε το ύψος των απολαβών ενός τεχνικού με επαγγελματικά προσόντα από εταιρείες πληροφορικής όπως την Microsoft, την Oracle η την CISCO, είναι σίγουρο ότι θα εκπλαγείτε.
Πίσω στο αρχικό ερώτημά, πως μπορεί κάποιος να γίνει πραγματικά καλός υδραυλικός, τώρα;
Σχόλια
Ka8e llio grafete se seminaria peri engineering etc.
Je tora me tountes texnologies pou valloun fkalloun pou ta autokinita mashete me software pou enonountai me autokinita etc. Pollin kako.
Etsi en dexoumai tin kini gnomi oti prepei na eisai palavos gia na kamneis etsi douleies. I ka8e douleia eshiei tin texni tis je to dkiavasma tis. 8elei parapano kopo na kamneis o,ti je na nei KALA para na eisai enas metrios variestimenos logistis!
Γιώργος.
Είμαι περίεργος, αν υπάρχει καμιά έρευνα, σε τι επάγγελμα καταλήγουν οι σημερινοί νέοι που δεν τέλειωσαν μάστερ ή phd.
Εγώ πάντως αν έρθουν τα παιδιά μους να μου πουν θέλω να γίνω υδραυλικός κλπ, δεν θα φέρω καμιά ένσταση. Πλέον η αντίληψη ότι τεχνικά επαγγέλματα = μειωμένη νοημοσύνη είναι ξεπερασμένη. Δουλειά να υπάρχει όπως είπε ο προηγούμενος φίλος και υγεία.
Μπουχτίσαμε με τα επαγγέλματα παροχής υπηρεσιών και τα πτυχία του ραφιού. Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά ποιος στην πολιτεία έχει διάθεση να το πράξει;
Έχεις απόλυτο δίκιο. Ως κάποιος με άμεση σχέση με την βιομηχανία εντός και εκτός Κύπρου, εδώ και πολλά χρόνια, έχω δει την αξία των υψηλού επιπέδου τεχνίτων. Χωρίς αυτούς δεν κάνεις τίποτα. Όλοι χρειάζονται, επιστήμονες μηχανικοί, τεχνικοί μηχανικοί και τεχνίτες. Δυστυχώς στην Κύπρο της μόστρας και της έλλειψης ουσίας τις δύο τελευταίες κατηγορίες (οι οποίες θα έπρεπε να αποτελούν την πλειοψηφία των τεχνολόγων) τις πετάξαμε στα σκουπίδια. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά γύρο μας.
Προσπάθειες για (επανα)λειτουργία σχολών τύπου ΑΤΙ καθώς και σχολών για τεχνίτες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς τα πράγματα κολλάνε στις ιδεολογιές/ιδεοληψίες κάποιων ατόμων αλλά και οργανισμών/υπηρεσιών.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΩΠΟΛΗΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΚΟΥ ΟΜΩΣ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΕΙΧΗΡΕΣΕΩΝ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΒΑ ΣΤΟ LSE ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΟΣΘΕΡΟΥΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ/ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΕ ΠΤΥΧΙΑ, ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ, ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ.
ΛΕΓΩΝΤΑΣ ΑΥΤΑ, ΝΑ ΠΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.