Τον Αχιλλέα τον γνώρισα πριν 2 χρόνια κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στις Βρυξέλλες και από τότε άρχισε η φιλία και η συνεργασία μας.
Η πρώτη απόπειρα ήταν η δημιουργία του συλλογικού συστήματος στην επαρχία Λάρνακας μεταξύ των Δήμων και Κοινοτήτων για την εφαρμογή του περί σκύλων νόμου και τη δημιουργία καταφυγίου. Παρά το γεγονός όμως ότι αυτό ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και την στήριξη όλων για διάφορους λόγους αυτό ναυάγησε μετά.
Μετά η προσπάθεια επικεντρώθηκε στην διοργάνωση ενός αυτόνομου καταφυγίου με βάση τις δυνάμεις του συνδέσμου και την βοήθεια της κυβέρνησης.
Ο Αχιλλέας ακούραστα έψαχνε για χώρο, συζητούσαμε στρατηγικές και τρόπους προώθησης της ιδέας με τις ώρες.
Τελικά βρέθηκε ο πρώτος χώρος, εξασφαλιστήκαν με πολλή κόπο και οι συναινέσεις και φτάσαμε στο τελευταίο βήμα αυτής της διαδικασίας που ήταν να δοθεί η γη στο σύνδεσμο.
Λίγο μετά από αυτό ο Αχιλλέας ζήτησε να με δει στο γραφείο μου.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη μας τη συνάντησή όπου ήρεμα και χωρίς πολλά λόγια μου εξήγησε το πρόβλημα υγείας του και με παρακάλεσε να κινηθούμε πιο γρήγορα γιατί ήθελε να προλάβει το καταφύγιο προτού έρθει το τέλος "θέλω να το κάνω πριν πεθάνω" μου είπε.
Μαζί σπρώχναμε υπουργούς και λειτουργούς όσο μπορούσαμε αλλά την τελευταία φορά που τον συνάντησα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνουμε ακόμη πιο γρήγορα.
Πριν λίγες μέρες τον ειδοποίησα ότι το θέμα ήταν στην ατζέντα του επόμενου υπουργικού συμβουλίου αλλά δυστυχώς δε πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του.
Φίλε Αχιλλέα,
Έχεις εργαστεί σκληρά γι αυτό που πιστεύεις, έχεις βάλει γερά θεμέλια και πιστεύω ότι ο όλος αυτός ο κόπος που έχεις κάνει θα αποδώσει σύντομα.
Αν και λίγος, υπάρχει κόσμος με κοινές έγνοιες και αγάπη για τα ζώα και ελπίζω ότι ανάμεσά τους θα βρεθούν άξιοι συνεχιστές του έργου σου.
Φίλε μου, καλό σου ταξίδι
Αιωνία σου η μνήμη …
Η πρώτη απόπειρα ήταν η δημιουργία του συλλογικού συστήματος στην επαρχία Λάρνακας μεταξύ των Δήμων και Κοινοτήτων για την εφαρμογή του περί σκύλων νόμου και τη δημιουργία καταφυγίου. Παρά το γεγονός όμως ότι αυτό ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και την στήριξη όλων για διάφορους λόγους αυτό ναυάγησε μετά.
Μετά η προσπάθεια επικεντρώθηκε στην διοργάνωση ενός αυτόνομου καταφυγίου με βάση τις δυνάμεις του συνδέσμου και την βοήθεια της κυβέρνησης.
Ο Αχιλλέας ακούραστα έψαχνε για χώρο, συζητούσαμε στρατηγικές και τρόπους προώθησης της ιδέας με τις ώρες.
Τελικά βρέθηκε ο πρώτος χώρος, εξασφαλιστήκαν με πολλή κόπο και οι συναινέσεις και φτάσαμε στο τελευταίο βήμα αυτής της διαδικασίας που ήταν να δοθεί η γη στο σύνδεσμο.
Λίγο μετά από αυτό ο Αχιλλέας ζήτησε να με δει στο γραφείο μου.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη μας τη συνάντησή όπου ήρεμα και χωρίς πολλά λόγια μου εξήγησε το πρόβλημα υγείας του και με παρακάλεσε να κινηθούμε πιο γρήγορα γιατί ήθελε να προλάβει το καταφύγιο προτού έρθει το τέλος "θέλω να το κάνω πριν πεθάνω" μου είπε.
Μαζί σπρώχναμε υπουργούς και λειτουργούς όσο μπορούσαμε αλλά την τελευταία φορά που τον συνάντησα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνουμε ακόμη πιο γρήγορα.
Πριν λίγες μέρες τον ειδοποίησα ότι το θέμα ήταν στην ατζέντα του επόμενου υπουργικού συμβουλίου αλλά δυστυχώς δε πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του.
Φίλε Αχιλλέα,
Έχεις εργαστεί σκληρά γι αυτό που πιστεύεις, έχεις βάλει γερά θεμέλια και πιστεύω ότι ο όλος αυτός ο κόπος που έχεις κάνει θα αποδώσει σύντομα.
Αν και λίγος, υπάρχει κόσμος με κοινές έγνοιες και αγάπη για τα ζώα και ελπίζω ότι ανάμεσά τους θα βρεθούν άξιοι συνεχιστές του έργου σου.
Φίλε μου, καλό σου ταξίδι
Αιωνία σου η μνήμη …
Σχόλια
Ευχομαι οι συνεχιστές του έργου και της ευαισθησίας του Αχιλλέα να είναι πολλοί.