Στη χτεσινή (05/03/2009) συνεδρίαση της Επιτροπής Γεωργίας της Βουλής συζητήθηκε μεταξύ άλλων και το πρόβλημα της κατανάλωσης πόσιμου νερού σε πισίνες.
Τα μέτρα τα οποία εισηγήθηκα ήταν τα εξής:
1) Απαγόρευση της χρήσης πόσιμου νερού για το γέμισμα πισίνας. Το πόσιμο νερό είναι σπάνιο και θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη ή ακριβή η παροχή πόσιμου νερού στα συστήματα υδροδότησης και στοιχίζει πολύ περισσότερο από ότι αυτό χρεώνεται στους καταναλωτές. Δεν είναι δυνατό την εποχή που συμπολίτες μας δεν έχουν νερό στα σπίτια τους άλλοι να κολυμπούν σε αυτό.
2) Να υιοθετηθεί πρότυπο του νερού για πισίνα, ούτως ώστε οι ιδιοκτήτες που θα αγοράζουν νερό από ιδιώτες για το γέμισμα της πισίνας τους να μπορούν να το κάνουν με ασφάλεια.
3) Να υπάρχει δια νόμου υποχρέωση η πισίνα να σκεπάζεται όταν δεν είναι σε χρήση για να μειωθεί η εξάτμιση αλλά και για να μειωθούν οι θάνατοι από πνιγμό.
4) Λόγω του περιβαλλοντικού φορτίου που έχει μια πισίνα και για να μειωθεί ο αριθμός τους, εισηγήθηκα όπως ο κάθε ιδιοκτήτης πισίνας να πληρώνει ένα ετήσιο ποσό στην Τοπική Αρχή. Σε Κοινότητες με μεγάλο αριθμό Μεμονωμένων κατοικιών με πισίνα, το γέμισμα και η λειτουργία των πισίνων επιβαρύνει πολύ την διάτρηση της Κοινότητας.
5) Θα πρέπει να υποχρεωθούν τα παράλια ξενοδοχείο μέσα σε ένα χρονικό διάστημα να λειτουργούν τις πισίνες τους με θαλάσσιο νερό αντί πόσιμο.
6) Να θεσπιστούν κανονισμοί για τον τρόπο που αδειάζεται μια πισίνα η οποία περιέχει χλωριωμένο νερό. Δεν πρέπει αυτό να καταλήγει στα υπόγεια νερά και ούτε να προκαλεί προβλήματα στη γειτονιά.
Σχετική επιστολή για το θέμα όπως και στοιχεία για την κατανάλωση νερού από μια πισίνα στάλεικε στον Υπουργό Γεωργίας και Φυσικών Πόρων το Δεκέμβριο του 2007.
[Σχετικές αναφορές:
O Υπουργός Γεωργίας συναντήθηκε με τον Επίτροπο Περιβάλλοντος,Οι πισίνες στο Φιλελεύθερο ]
Τα μέτρα τα οποία εισηγήθηκα ήταν τα εξής:
1) Απαγόρευση της χρήσης πόσιμου νερού για το γέμισμα πισίνας. Το πόσιμο νερό είναι σπάνιο και θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη ή ακριβή η παροχή πόσιμου νερού στα συστήματα υδροδότησης και στοιχίζει πολύ περισσότερο από ότι αυτό χρεώνεται στους καταναλωτές. Δεν είναι δυνατό την εποχή που συμπολίτες μας δεν έχουν νερό στα σπίτια τους άλλοι να κολυμπούν σε αυτό.
2) Να υιοθετηθεί πρότυπο του νερού για πισίνα, ούτως ώστε οι ιδιοκτήτες που θα αγοράζουν νερό από ιδιώτες για το γέμισμα της πισίνας τους να μπορούν να το κάνουν με ασφάλεια.
3) Να υπάρχει δια νόμου υποχρέωση η πισίνα να σκεπάζεται όταν δεν είναι σε χρήση για να μειωθεί η εξάτμιση αλλά και για να μειωθούν οι θάνατοι από πνιγμό.
4) Λόγω του περιβαλλοντικού φορτίου που έχει μια πισίνα και για να μειωθεί ο αριθμός τους, εισηγήθηκα όπως ο κάθε ιδιοκτήτης πισίνας να πληρώνει ένα ετήσιο ποσό στην Τοπική Αρχή. Σε Κοινότητες με μεγάλο αριθμό Μεμονωμένων κατοικιών με πισίνα, το γέμισμα και η λειτουργία των πισίνων επιβαρύνει πολύ την διάτρηση της Κοινότητας.
5) Θα πρέπει να υποχρεωθούν τα παράλια ξενοδοχείο μέσα σε ένα χρονικό διάστημα να λειτουργούν τις πισίνες τους με θαλάσσιο νερό αντί πόσιμο.
6) Να θεσπιστούν κανονισμοί για τον τρόπο που αδειάζεται μια πισίνα η οποία περιέχει χλωριωμένο νερό. Δεν πρέπει αυτό να καταλήγει στα υπόγεια νερά και ούτε να προκαλεί προβλήματα στη γειτονιά.
Σχετική επιστολή για το θέμα όπως και στοιχεία για την κατανάλωση νερού από μια πισίνα στάλεικε στον Υπουργό Γεωργίας και Φυσικών Πόρων το Δεκέμβριο του 2007.
[Σχετικές αναφορές:
O Υπουργός Γεωργίας συναντήθηκε με τον Επίτροπο Περιβάλλοντος,
Σχόλια
έχω μια απορία που σίγουρα εσείς μπορείτε να μου την λύσετε:
Αληθεύει ότι η υγρασία αυξήθηκε στη Λευκωσία λόγω των πισίνων;
Θυμούμαι ότι παλαιότερα η Λευκωσία δεν είχε (τόση) υγρασία.
Αν απαγορευτεί η σύνδεση, αφού υπάρχουν και τα συνεργεία που βγαίνουν έξω θα είναι πιο εύκολο να γίνει ο έλεγχος. Φυσικά αν είχαμε τους σωστές μετρητές, και τη σωστή τιμολόγηση δεν θα χρειαζόμασταν ούτε αφαλατώσεις σχεδόν!
@Μιχάλης
Πριν ένα χρόνο περίπου ήμουν σε μια σύσκεψη στο Δήμο Πάφου κατα την διάρκεια της οποίας όλοι δυσανασχετούσαν για την πολλή υγρασία που ήταν και συχνό φαινόμενο. Στη μεταξύ τους συζήτηση οι παφίτες συμφώνησαν ότι ευθύνονται οι πισίνες.
Την επομένη επικοινώνησα με την Μετεωρολογία η οποία με διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει αισθητή αλλαγή της υγρασίας στην Πάφο εδώ και πάρα πολλά χρόνια ...
Νομίζω ότι λύθηκε η απορία μου.
1. Σωστή η σπάνις του νερού, σωστή η αναφορά στο κόστος. Όταν γίνει όμως αυτό μοιραία καταλήγουμε στη συνολική αξιολόγηση των χρήσεων του νερού. Και αυτό μας δίνει πως περίπου τα 2/3 του νερού πάει στην παραγωγή γεωργικών προϊόντων από κακομαθημένους, και ενίοτε σκληρά εργαζόμενους γεωργούς, που συνεισφέρουν κάτω από 4% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος. Είναι απείρως πιο παρανοϊκό να παραχωρείται νερό αφαλατώσεων για να παράξουν οι ελάχιστοι Ακατζιώτες καρπούζια από το να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής πολλών συμπολιτών μας, που στο κάτω κάτω, ούτε έκλεψαν την πισίνα, και ούτε παραβίασαν κανένα νόμο την στιγμή που έπαιρναν την άδεια.
2. Και όσο και αν ακούγεται ελκυστικό, και ύποπτα «περδικικό» είναι αδύνατο να καλεί κάποιος το βυτιοφόρο στη βράση του καλοκαιριού για να του παραδώσει τα 23.5 λίτρα που έχασε η εμβαδού 30τμ πισίνα του στα πλαίσια του καύσωνα του σαββατοκύριακου που πέρασε. Τώρα, αν μιλάμε για δημόσιες πισίνες των εκατοντάδων τετραγωνικών τότε, ίσως ναι, νοουμένου ότι οι κανόνες του παιγνιδιού ορίζονται στην αρχή, και όχι στην μέση του δρόμου.
3. Το ίδιο και για τον περιβαλλοντικό φόρο. Αλλά, όπως έγραψα στο 1, ας πληρώσει και ο αγγουροπαραγωγός τον ανάλογο φόρο ( άλλωστε, δεν υπάρχει πουθενά νόμος που να λέει πως είναι θεμιτό να παράγεις αγγούρια, αλλά αθέμιτο να λούννεσαι σε πισίνα).
4. Σωστό το 5 για νέες πισίνες και θαλάσσιο νερό – μόνο που τώρα νομίζω υπάρχει απαγόρευση για χρήση σε πισίνες.
5. Σωστό και αυτό, πλην όμως υπάρχει ήδη νόμος.
Εν τέλει, ιδιαιτέρως απογοητευτική, πρόχειρη και λαϊκίστικη ανάρτηση