Τον τελευταίο μήνα είχα πάρα πολύ δουλειά. Καθόμουν από το
πρωί μέχρι μετά τα μεσάνυκτα στην καρέκλα και εργαζόμουν.
Κουράστηκα πάρα πολύ και γι αυτό σκέφτηκα να δίνω κίνητρο
στον εαυτό μου να δουλεύει!
Έτσι αποφάσισα ότι κάθε φορά που έφτανα στο τέλος μιας
ενότητας θα απολαμβάνω μια «σοκολατένια
ελίτσα αμυγδάλου» Dragee της ΙΟΝ από μαύρη σοκολάτα που μου αρέσει πολύ!
Έτσι κάθε κάμποση ώρα απολάμβανα ένα σοκολατάκι.
Όμως πρόσεξα ότι όσο περνούσαν οι μέρες η αμοιβή μου
αυξανόταν και τα διαλείμματα πιο συχνά αφού ακόμη και το πιο απλό πράγμα ήταν
σπουδαίο και μου άξιζε αμοιβή!
Έτσι έφτασα σε σημείο που τις έτρωγα δυο δυο και
εξαφανίστηκαν με μεγάλη ταχύτητα
Συμπέρασμα:
Αλλά, άμα αφήσεις τον εργαζόμενο να αποφασίζει μόνος του
πάντα υπάρχει υπερ-αξιολόγηση και ότι κάνει εν πολλά σπουδαίο!
2 σχόλια:
Xα χα! Σπουδαίο το πείραμά σου!
Εγώ ανακάλυψα τζαι κάτι άλλο πριν μερικά χρόνια που εξενυχτούσα για ένα μεταπτυχιακό. Ότι έτρωα τις σιοκολάτες πριν κάτσω καν να δουλέψω τάχα σαν να πιερώνω τον εαυτό μου προκαταβολικά για να δουλέψει.
Έβαλα κάμποσα κιλά μέχρι να διορθώσω :)
Δημοσίευση σχολίου