Το πιο κάτω άρθρο είναι γραμμένο από τον επιχειρηματία Φώτο Φωτιάδη και δημοσιεύθηκε στις ιστοσελίδες του InBusiness και θα το βρείτε εδώ. Αν δεν κάνω λάθος αναφέρεται στο κτήμα στη Φοντάνα Αμορόζα στο κόλπο πιο κάτω από τα λουτρά της Αφροδίτης. Ο χάρτης της περιοχής στο τέλος της ανάρτησης.
Διαβάστε το προσεκτικά ...
H ανάπτυξη, η μόνη ενδεδειγμένη για θεραπεία της οικονομικής κρίσης
Η Κύπρος ζει αυτή τη στιγμή την οδυνηρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας της. Επιβάλλεται φρόνηση και περισυλλογή, μείωση κατά το δυνατό των μη απόλυτα αναγκαίων και μη παραγωγικών δαπανών, αλλά ταυτόχρονα απαιτείται και μεγαλύτερη εγρήγορση και σπουδή στην αναζωογόνηση της οικονομίας.
Βέβαια τη λύση της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να τη δώσει μόνος ο επιχειρηματικός κόσμος εάν δεν βοηθηθεί από το κράτος.
Όπως ανάφερα και σε ειδικό άρθρο μου η πιο ενδεδειγμένη οδός προς αντιμετώπιση και θεραπεία της οικονομικής κρίσης είναι δια της ανάπτυξης. Πρέπει το κράτος να αλλάξει την πολιτική του εν προκειμένω και να ενθαρρύνει και να προωθήσει την ανάπτυξη.
Με συνοπτικές διαδικασίες να επιταχύνει την αδειοδότηση αναπτυξιακών έργων που εκκρεμούν από χρόνια. Κατά πρόσφατη συνάντηση των μεγαλύτερων επιχειρηματιών ανάπτυξης στο ΚΕΒΕ, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν σήμερα έργα που αναμένουν αδειοδότηση από πολλά χρόνια, το συνολικό κατασκευαστικό κόστος των οποίων ξεπερνά τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ.
Η κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση αποτελεσματικά με το να επιταχύνει την έκδοση των αδειών όλων αυτών των καθυστερημένων έργων όπως άλλωστε έπραξε πρόσφατα και σε συγκεκριμένους ξένους επενδυτές.
Η ανάπτυξη θα λύση τη πιο οδυνηρή συνέπεια της κρίσης την ανεργία. Θα φέρει εισοδήματα στα κρατικά ταμεία. Θα κυκλοφορήσει χρήμα και ανταλλάσσοντας χέρια θα άρει την ψυχολογική πίεση προς τον καταναλωτή και θα τον επαναφέρει στην κατανάλωση, οπότε και η ομαλότητα.
Όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα; Υπάρχει ανώτατης ποιοτικής στάθμης αναπτυξιακό έργο, διεθνούς εμβέλειας, ήδη παγκόσμια αναγνωρισμένο, αφού διεθνούς κύρους οικονομικοί κολοσσοί εξέφρασαν επιθυμία συμμετοχής στο έργο αυτό, που θα τοποθετούσε την Κύπρο στη κορυφή των τουριστικών προορισμών ποιότητος ανά τον κόσμο.
Θα απέφερε, πιστοποιημένα από τη KPMG, πάνω από €120 εκ το χρόνο στην εθνική οικονομία. Θα προσέφερε απασχόληση σε εκατοντάδες νέους που θα έσωζε δέκα χωριά της περιοχής που πεθαίνουν με γοργούς ρυθμούς λόγω παντελούς έλλειψης απασχόλησης. Ένα οικολογικό θεματικό έργο με θέμα τον αρχαίον ελληνικό πολιτισμό, την Αφροδίτη και την Ακαμαντίδα και γι’ αυτό θα είναι μοναδικό στο κόσμο.
Ένα έργο που η πιο αρμόδια αρχή της ΕΕ, η Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Commission, πιστοποιεί ότι είναι αειφόρος ανάπτυξη, προστατεύει υποδειγματικά το περιβάλλον, καθώς και την πολιτιστική και αρχαιολογική κληρονομιά, συντηρεί και σέβεται το τοπίο και επιπλέον προσφέρει απασχόληση (σε μια περιοχή που την έχει επείγουσαν ανάγκη).
Και όμως, του έργου αυτού όχι μόνο το κράτος καθυστερεί σκόπιμα την υλοποίηση του για δεκαετίες, αλλά και το έχει καταδικάσει.
Και τι προτίθεται το κράτος να κάνει το πολυτιμότατο κτήμα πάνω στο οποίο έχει ετοιμασθεί, με δαπάνες εκατομμυρίων λιρών, το πρωτοποριακό αυτό έργο θησαυρός, για την εθνικήν μας οικονομία και για την κοινωνία γενικά; Που έχει ήδη, γίνει παγκόσμια γνωστό και συζητείται κολακευτικά και με θαυμασμό σε διεθνή συνέδρια πριν ακόμη υλοποιηθεί;
Θέλει να το απαλλοτριώσει, να αποζημιώσει την εκτιμηθείσαν αξία του, πάνω από €100 εκ από το κενό σήμερα βαλάντιο του φορολογούμενου και να το κάνει τι; Να το χαραμίσει σε wilderness area (αγριότοπο), όπως το ονομάζει το σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Αν είναι δυνατό.
Δηλαδή, αντί ανάπτυξη που επιβάλλει σήμερα η άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, ερχόμαστε να καταστρέψουμε και να αχρηστεύσουμε ένα θαυμαστό αναπτυξιακό θησαυρό και από πάνω θα κληθεί να το χρυσοαποζημιώσει αχρείαστα από το υστέρημα του ο άμοιρος και εξουθενωμένος σήμερα φορολογούμενος με πάνω από €100 εκ.
Είναι αυτό δίκαιο και λογικό για την Κύπρο, τον λαό και την οικονομία μας; Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου ένα τέτοιο έργο όχι μόνο θα το αγκάλιαζε το κράτος και θα το πριμοδοτούσε, αλλά και θα του έστρωνε το κόκκινο χαλί για την ταχύτερη δυνατή υλοποίηση του για το καλό του τόπου.
View Larger Map
Διαβάστε το προσεκτικά ...
H ανάπτυξη, η μόνη ενδεδειγμένη για θεραπεία της οικονομικής κρίσης
| Εκτύπωση | 27/07/2010 | ΤΟΥ ΦΩΤΟΥ ΙΑ. ΦΩΤΙΑΔΗ, PH.D
Βέβαια τη λύση της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί να τη δώσει μόνος ο επιχειρηματικός κόσμος εάν δεν βοηθηθεί από το κράτος.
Όπως ανάφερα και σε ειδικό άρθρο μου η πιο ενδεδειγμένη οδός προς αντιμετώπιση και θεραπεία της οικονομικής κρίσης είναι δια της ανάπτυξης. Πρέπει το κράτος να αλλάξει την πολιτική του εν προκειμένω και να ενθαρρύνει και να προωθήσει την ανάπτυξη.
Με συνοπτικές διαδικασίες να επιταχύνει την αδειοδότηση αναπτυξιακών έργων που εκκρεμούν από χρόνια. Κατά πρόσφατη συνάντηση των μεγαλύτερων επιχειρηματιών ανάπτυξης στο ΚΕΒΕ, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν σήμερα έργα που αναμένουν αδειοδότηση από πολλά χρόνια, το συνολικό κατασκευαστικό κόστος των οποίων ξεπερνά τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ.
Η κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση αποτελεσματικά με το να επιταχύνει την έκδοση των αδειών όλων αυτών των καθυστερημένων έργων όπως άλλωστε έπραξε πρόσφατα και σε συγκεκριμένους ξένους επενδυτές.
Η ανάπτυξη θα λύση τη πιο οδυνηρή συνέπεια της κρίσης την ανεργία. Θα φέρει εισοδήματα στα κρατικά ταμεία. Θα κυκλοφορήσει χρήμα και ανταλλάσσοντας χέρια θα άρει την ψυχολογική πίεση προς τον καταναλωτή και θα τον επαναφέρει στην κατανάλωση, οπότε και η ομαλότητα.
Όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα; Υπάρχει ανώτατης ποιοτικής στάθμης αναπτυξιακό έργο, διεθνούς εμβέλειας, ήδη παγκόσμια αναγνωρισμένο, αφού διεθνούς κύρους οικονομικοί κολοσσοί εξέφρασαν επιθυμία συμμετοχής στο έργο αυτό, που θα τοποθετούσε την Κύπρο στη κορυφή των τουριστικών προορισμών ποιότητος ανά τον κόσμο.
Θα απέφερε, πιστοποιημένα από τη KPMG, πάνω από €120 εκ το χρόνο στην εθνική οικονομία. Θα προσέφερε απασχόληση σε εκατοντάδες νέους που θα έσωζε δέκα χωριά της περιοχής που πεθαίνουν με γοργούς ρυθμούς λόγω παντελούς έλλειψης απασχόλησης. Ένα οικολογικό θεματικό έργο με θέμα τον αρχαίον ελληνικό πολιτισμό, την Αφροδίτη και την Ακαμαντίδα και γι’ αυτό θα είναι μοναδικό στο κόσμο.
Ένα έργο που η πιο αρμόδια αρχή της ΕΕ, η Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Commission, πιστοποιεί ότι είναι αειφόρος ανάπτυξη, προστατεύει υποδειγματικά το περιβάλλον, καθώς και την πολιτιστική και αρχαιολογική κληρονομιά, συντηρεί και σέβεται το τοπίο και επιπλέον προσφέρει απασχόληση (σε μια περιοχή που την έχει επείγουσαν ανάγκη).
Και όμως, του έργου αυτού όχι μόνο το κράτος καθυστερεί σκόπιμα την υλοποίηση του για δεκαετίες, αλλά και το έχει καταδικάσει.
Και τι προτίθεται το κράτος να κάνει το πολυτιμότατο κτήμα πάνω στο οποίο έχει ετοιμασθεί, με δαπάνες εκατομμυρίων λιρών, το πρωτοποριακό αυτό έργο θησαυρός, για την εθνικήν μας οικονομία και για την κοινωνία γενικά; Που έχει ήδη, γίνει παγκόσμια γνωστό και συζητείται κολακευτικά και με θαυμασμό σε διεθνή συνέδρια πριν ακόμη υλοποιηθεί;
Θέλει να το απαλλοτριώσει, να αποζημιώσει την εκτιμηθείσαν αξία του, πάνω από €100 εκ από το κενό σήμερα βαλάντιο του φορολογούμενου και να το κάνει τι; Να το χαραμίσει σε wilderness area (αγριότοπο), όπως το ονομάζει το σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Αν είναι δυνατό.
Δηλαδή, αντί ανάπτυξη που επιβάλλει σήμερα η άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, ερχόμαστε να καταστρέψουμε και να αχρηστεύσουμε ένα θαυμαστό αναπτυξιακό θησαυρό και από πάνω θα κληθεί να το χρυσοαποζημιώσει αχρείαστα από το υστέρημα του ο άμοιρος και εξουθενωμένος σήμερα φορολογούμενος με πάνω από €100 εκ.
Είναι αυτό δίκαιο και λογικό για την Κύπρο, τον λαό και την οικονομία μας; Σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου ένα τέτοιο έργο όχι μόνο θα το αγκάλιαζε το κράτος και θα το πριμοδοτούσε, αλλά και θα του έστρωνε το κόκκινο χαλί για την ταχύτερη δυνατή υλοποίηση του για το καλό του τόπου.
View Larger Map
Σχόλια
Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι τρόποι ανάπτυξης για την συγκεκριμένη περιοχή... δεν χρειάζονται εκατομύρια.. Απλά έργα υποδομής στην περιοχή για να εξασφαλίζουν πρόσβαση και πληροφορίες /υπηρεσίες στο επισκέπτη άλλα παράλληλα να προστατέψουν το περιβάλλον... με ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Εκείνο όμως που πραγματικά με φοβίζει είναι ότι αν γίνει Θεματικό Πάρκο, αύριο θα έρθει ένα ξενοδοχείο.. και μετά το ξενοδοχείο να έρθει το εστιατόριο ή δισκοθήκη το ΚΛΑΠ κλπ κλπ κλπ... ¨ όμως θα προτιμούσα η ανάπτυξη να γίνεται από τους κατοίκους της περιοχής για τους κατοίκους της περιοχής.... Γιατι δηλαδή ο κάθε μεγαλοεπιχειρηματίας που έχει τον τρόπο να αλλάζει καταστάσεις να τα μπορεί να κάνει ότι θέλει και ο ΤΟΠΑΚΑΣ να μην μπορεί.... πρέπει να βοηθηθούν οι ΤΟΠΑΚΕΣ να κάνουν έργα οι ίδιοι.. Το κράτος πρέπει να τους ΠΕΙ τι μπορούν να κάνουν... να τους ενημερώσει να τους προτείνει.. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ..... και σίγουρα αν είναι προς το συμφέρον τους θα είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν
Που την άλλη, ευτυχώς που το κτήμα δεν ανήκει στον Μιλτή :)
Αφαίρεσα δυο φράσεις από το σχόλιο σου για να μην καταλήξω κατηγορούμενος και να μου κατέβει η αστυνομία στις 6 το πρωί.
Κάπως έτσι θα αρχίζουν τα παραμύθια που θα λέμε στα παιδιά σε λίγα χρόνια. Όταν δε θα έχουμε πια πρόσβαση στις παραλίες, εκτός κι αν μπορούμε να "πετάξουμε" πάνω από τα πολυτελή τουριστικά συγκροτήματα. Όταν δεν θα υπάρχει πια ορατότητα προς τη θάλασσα, αφού εμείς οι κοινοί θνητοί θα βλέπουμε από το δρόμο μόνο μπετόν. Όταν δε θα έχει μείνει ίχνος από φυσική βλάστηση και θα κυριαρχήσει το γρασίδι και τα γελοία κουρεμένα δεντρύλια των εξοχικών κατοικιών.
Θα μείνουν βεβαίως κάποιες "λαϊκές" πλαζ. Για να μπορούμε - ως γνήσιοι Κύπριοι που αντιμετωπίζουμε τα κοινά αγαθά ως προϊόντα μίας χρήσης - να συνεχίσουμε τον πολιτισμό του πλαστικού ποτηριού και του "teen", της σακούλας και των καρπουζόφυλλων στην παραλία, θαμμένα πρόχειρα στην άμμο ή απλώς παρατημένα συντροφιά με αποτσίγαρα, σακούλες από πατατάκια "του μωρού" και κάθε λογής απομεινάρια που δηλώνουν το πέρασμα των παραθεριστών από τις παραλίες.
Θαυμάσια! Έξοχο υλικό για νοσταλγικά παραμύθια, με κεντρικούς ήρωες όχι μόνο τους developers και όσους εμπλέκονται στην ούτως καλούμενη "τουριστική ανάπτυξη", αλλά και τους Κύπριους παραθεριστές. Και με κομπάρσους το κράτος με τις χαλαρώσεις του και τις κοινοτικές αρχές που δεν μεριμνούν επαρκώς για μέτρα προστασίας και την καθαριότητα της περιοχής.
Ευτυχώς (!!!) οι χελώνες και τα άλλα ενοχλητικά ερπετά κτλ. κτλ. θα μας έχουν εγκαταλείψει προ πολλού, αφού στο μεταξύ η θάλασσα θα συνεχίζει να "εμπλουτίζεται" με κάθε λογής απόβλητα των ψαράδων της περιοχής (;) και ο "καθαρισμός" της θαμνώδους βλάστησης θα αποτρέπει τα "ενοχλητικά" μέλη του οικοσυστήματος από το να πλησιάζουν τους "πολιτισμένους".
Μίλησε κανείς για άλλου τύπου ανάπτυξη;
Προς το παρόν, ας απολαύσουμε ρυπαίνοντας και κτίζοντας ανενδοίαστα όσα μας παρέχει η φύση, με το φραπεδάκι μας στο πλαστικό ποτήρι στην παραλία.
Αφού 25 χρόνια αργότερα ούτε το κράτος ούτε οι πολιτικοί, ούτε η κουλτούρα μας κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο πως οι ακραίες και προκλητικές απόψεις του κ. Φωτιάδη πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες, και θεωρούνται σοβαρές και αξιοπρεπείς, ε, τότε να χτίσει και αυτός!
Αλλωστε όπως έλεγε ένας παλιός καλός φίλος, μπορεί τελικά να μην γίνει ξενοδόχος ο Φωτιάδης, αλλά όπως γαμοαναπτύχθηκε η περιοχή, ο Ακάμας θα είναι η αυλή των λοιπών ξενοδόχων - αναπτυκτων γης.