Τον γνώρισα στον Πενταδάκτυλο το '74 ήταν πάντα γεμάτος ενέργεια
Στη εισβολή κρατούσε ένα όλμο χωρίς τριπόδι. Αυτός που ήταν μαζί του με το τριπόδι χάθηκε....
Κάναμε επίθεση και πήραμε ένα τουρκικό ύψωμα γνωστό σαν Καλαμπάκι. Κλειστήκαμε μαζί σε ένα χαράκωμα προς την πλευρά των Τούρκων 3 άτομα, με ένα Μπρεν, ένα όλμο και κάμποσες κάσιες πυρομαχικά.
Αυτός ήταν φοβερός ολμιστής .. εγώ ξάπλωνα κάτω και έκανα το τριπόδι και αυτός κτυπούσε στόχο από την πρώτη ! Θυμάμαι μια φορά μας έβαλλε για λίγο ένα πολυβόλο πάνω σε ένα μιναρέ πάνω ψηλά που έχει κάτι σαν βεράντα. Αυτός το πέτυχε από την πρώτη και από πολύ μακριά ...ήταν απίστευτο!
Μιαν άλλη φορά το βλήμα σφηνώθηκε στην άκρια του σωλήνα. Ήμουν ξαπλωτός κάτω και κρατούσα το σωλήνα αφού έκανα το τριπόδι και ταράχθηκα ολόκληρος δεν κατάλαβα τι έγινε ... όταν είδα το βλήμα στην άκρια του σωλήνα πανικοβλήθηκα νόμισα ότι αυτό ήταν θα ανατιναζόταν μες τα μούτρα μου και θα ήταν το τέλος και των τριών μας . Αυτός ήρεμα εφάρμοσε ότι έμαθε στην εκπαίδευση το αφαίρεσε και το έριξε μακριά μας έξω από το χαράκωμα
Μετά την εισβολή καταλήξαμε στον Λυθροδόντα εκεί τον γνώρισα καλύτερα.
Ήξερε να παίρνει μέτρα και να ράβει αντρικά ρούχα!
Χιούμορ φοβερό και αστείρευτο ..
Είχε κάνει μπαλέτο όταν ήταν μικρός αλλά ο πατέρας του τον σταμάτησε γιατί το μπαλέτο δεν έκανε για άντρες ... το αποτέλεσμα όμως ήταν ότι αυτός έμαθε να χορεύει υπέροχα.
Όταν βγαίναμε έξω στα clubs τα βράδια αυτός έβγαινε κάποτε και χόρευε μόνος και σταματούσαν όλοι για να τον καμαρώσουν
Για τις γυναίκες ήταν μαγνήτης ... έρχονταν και του κολλούσαν ...
Είχε πολύ χιούμορ .. ήταν καλός φίλος κάναμε πολλές πελλάρες μαζί στο Λυθροδόντα περάσαμε αξέχαστες στιγμές
Ήμουν τυχερός που ήμουν φίλος του ...
Χαθήκαμε .. φύγαμε και οι δυο από την Κύπρο προς αντίθετες κατευθύνσεις ..
Τον έχασα ... με είδε όμως στην τηλεόραση και με πήρε τηλέφωνο. Μου είπε για τη ζωή του για τα αραβικά, για παλιά μεγαλεία των δουλειών που έκανε και τα σημερινά πολύ μεγάλα βάσανα στη ζωή του, τα προβλήματα με τις εξαρτήσεις του και το τι κάνει για να ζήσει.
Λυπήθηκα πολύ ... Με έκανε να σκέφτομαι τι άδικη που είναι κάποτε η ζωή. Αυτοί που τον βλέπουν τώρα δεν μπορούν καν να φανταστούν πόσο τον ζήλευαν όλοι όταν ήταν νέος.
Τότε όλοι τον θαύμαζαν ....
Στη εισβολή κρατούσε ένα όλμο χωρίς τριπόδι. Αυτός που ήταν μαζί του με το τριπόδι χάθηκε....
Κάναμε επίθεση και πήραμε ένα τουρκικό ύψωμα γνωστό σαν Καλαμπάκι. Κλειστήκαμε μαζί σε ένα χαράκωμα προς την πλευρά των Τούρκων 3 άτομα, με ένα Μπρεν, ένα όλμο και κάμποσες κάσιες πυρομαχικά.
Αυτός ήταν φοβερός ολμιστής .. εγώ ξάπλωνα κάτω και έκανα το τριπόδι και αυτός κτυπούσε στόχο από την πρώτη ! Θυμάμαι μια φορά μας έβαλλε για λίγο ένα πολυβόλο πάνω σε ένα μιναρέ πάνω ψηλά που έχει κάτι σαν βεράντα. Αυτός το πέτυχε από την πρώτη και από πολύ μακριά ...ήταν απίστευτο!
Μιαν άλλη φορά το βλήμα σφηνώθηκε στην άκρια του σωλήνα. Ήμουν ξαπλωτός κάτω και κρατούσα το σωλήνα αφού έκανα το τριπόδι και ταράχθηκα ολόκληρος δεν κατάλαβα τι έγινε ... όταν είδα το βλήμα στην άκρια του σωλήνα πανικοβλήθηκα νόμισα ότι αυτό ήταν θα ανατιναζόταν μες τα μούτρα μου και θα ήταν το τέλος και των τριών μας . Αυτός ήρεμα εφάρμοσε ότι έμαθε στην εκπαίδευση το αφαίρεσε και το έριξε μακριά μας έξω από το χαράκωμα
Μετά την εισβολή καταλήξαμε στον Λυθροδόντα εκεί τον γνώρισα καλύτερα.
Ήξερε να παίρνει μέτρα και να ράβει αντρικά ρούχα!
Χιούμορ φοβερό και αστείρευτο ..
Είχε κάνει μπαλέτο όταν ήταν μικρός αλλά ο πατέρας του τον σταμάτησε γιατί το μπαλέτο δεν έκανε για άντρες ... το αποτέλεσμα όμως ήταν ότι αυτός έμαθε να χορεύει υπέροχα.
Όταν βγαίναμε έξω στα clubs τα βράδια αυτός έβγαινε κάποτε και χόρευε μόνος και σταματούσαν όλοι για να τον καμαρώσουν
Για τις γυναίκες ήταν μαγνήτης ... έρχονταν και του κολλούσαν ...
Είχε πολύ χιούμορ .. ήταν καλός φίλος κάναμε πολλές πελλάρες μαζί στο Λυθροδόντα περάσαμε αξέχαστες στιγμές
Ήμουν τυχερός που ήμουν φίλος του ...
Χαθήκαμε .. φύγαμε και οι δυο από την Κύπρο προς αντίθετες κατευθύνσεις ..
Τον έχασα ... με είδε όμως στην τηλεόραση και με πήρε τηλέφωνο. Μου είπε για τη ζωή του για τα αραβικά, για παλιά μεγαλεία των δουλειών που έκανε και τα σημερινά πολύ μεγάλα βάσανα στη ζωή του, τα προβλήματα με τις εξαρτήσεις του και το τι κάνει για να ζήσει.
Λυπήθηκα πολύ ... Με έκανε να σκέφτομαι τι άδικη που είναι κάποτε η ζωή. Αυτοί που τον βλέπουν τώρα δεν μπορούν καν να φανταστούν πόσο τον ζήλευαν όλοι όταν ήταν νέος.
Τότε όλοι τον θαύμαζαν ....
Σχόλια
Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Έστω κι αν δεν έχει τον θαυμασμό τώρα στη ζωή του, τον είχε κάποτε. Κι αυτό είναι μέσα του!