Τα πιο πολλά από τα παράπονα που ακούγονται για ψηλούς λογαριασμούς
του ηλεκτρισμού είναι από ιδιοκτήτες θερμοσυσσωρευτών οι πιο πολλοί από
τους οποίους δεν έχουν γνώση για το πώς λειτουργεί το σύστημα θέρμανσης
τους.
Φυσικά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης είναι να μελετήσει τη δυνατότητα θερμομόνωσης του κτηρίου, να μειώσει τις απώλειες με χοντρές κουρτίνες και να κλείσει τις χαραμάδες κάτω από πόρτες και παράθυρα με τα ειδικά λάστιχα που κυκλοφορούν στην αγορά.
Ο θερμοσυσσωρευτής δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μονωμένο κιβώτιο γεμάτο πυρότουβλα τα οποία θερμαίνονται με ηλεκτρισμό. Όταν εμείς χρειάζεται να θερμάνουμε το χώρο τότε ανοίγει μια δίοδος μέσω της οποίας περνά ο αέρας μέσα από τα τούβλα και περνά ζεστός στο δωμάτιο.
Στους εντελώς απλούς θερμοσυσσωρευτές υπάρχουν μόνο δύο ρυθμίσεις. Το ένα κουμπί ρυθμίζει πόσο πολύ θα βράσουν τα τούβλα (input) και η θερμότητα που φυλάγεται έχει επίσης άμεση σχέση με τη δυναμικότητα του αφού στην αγορά κυκλοφορούν μικρής (περίπου 1KW) και πολύ μεγάλης κατανάλωσης 7KW. Το δεύτερο κουμπί ρυθμίζει το μέγεθος του ανοίγματος από το οποίο θα περάσει ο αέρας μέσα στο δωμάτιο (output). Όσο πιο πολλά ανοίγει η τρύπα τόσο πιο πολλή θερμότητα θα μεταφερθεί μέσα στο δωμάτιο αλλά τα τούβλα θα κρυώσουν πιο γρήγορα. Όσο πιο κρύα είναι τα τούβλα τόσο πιο πολλή ενέργεια θα χρειαστεί την επόμενη φορά που θα έρθει ηλεκτρισμός.
Οι θερμοσυσσωρευτές ενώνονται σε ξεχωριστή παροχή ηλεκτρισμού την οποία ελέγχει κεντρικά η ΑΗΚ η οποία δίνει ηλεκτρισμό για περίπου 90 λεπτά λίγο πριν τις 11πμ και για περίπου 8 ώρες το βράδυ ξεκινώντας λίγο πριν τις 9μμ. Στον τοίχο δίπλα από κάθε θερμοσυσσωρευτή θα βρείτε το κουμπί που τον αποσυνδέει από την παροχή ηλεκτρισμού.
Ο ηλεκτρισμός που δίνεται χρεώνεται πιο χαμηλά αλλά οι λογαριασμοί θα είναι ψηλοί είναι ψηλοί εάν:
Πρέπει οπωσδήποτε να προσφέρουμε κίνητρα για να ενθαρρύνουμε τη χρήση ηλεκτρισμού τις ώρες που η ζήτηση είναι χαμηλή. Αυτό θα γίνει πολύ πιο εύκολο με την εισαγωγή των έξυπνων μετρητών αλλά μέχρι τότε έχουμε πολλές άλλες επιλογές και μέτρα να εφαρμόσουμε.
Χαράλαμπος Θεοπέμπτου
Επίτροπος Περιβάλλοντος
Φυσικά το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης είναι να μελετήσει τη δυνατότητα θερμομόνωσης του κτηρίου, να μειώσει τις απώλειες με χοντρές κουρτίνες και να κλείσει τις χαραμάδες κάτω από πόρτες και παράθυρα με τα ειδικά λάστιχα που κυκλοφορούν στην αγορά.
Ο θερμοσυσσωρευτής δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μονωμένο κιβώτιο γεμάτο πυρότουβλα τα οποία θερμαίνονται με ηλεκτρισμό. Όταν εμείς χρειάζεται να θερμάνουμε το χώρο τότε ανοίγει μια δίοδος μέσω της οποίας περνά ο αέρας μέσα από τα τούβλα και περνά ζεστός στο δωμάτιο.
Στους εντελώς απλούς θερμοσυσσωρευτές υπάρχουν μόνο δύο ρυθμίσεις. Το ένα κουμπί ρυθμίζει πόσο πολύ θα βράσουν τα τούβλα (input) και η θερμότητα που φυλάγεται έχει επίσης άμεση σχέση με τη δυναμικότητα του αφού στην αγορά κυκλοφορούν μικρής (περίπου 1KW) και πολύ μεγάλης κατανάλωσης 7KW. Το δεύτερο κουμπί ρυθμίζει το μέγεθος του ανοίγματος από το οποίο θα περάσει ο αέρας μέσα στο δωμάτιο (output). Όσο πιο πολλά ανοίγει η τρύπα τόσο πιο πολλή θερμότητα θα μεταφερθεί μέσα στο δωμάτιο αλλά τα τούβλα θα κρυώσουν πιο γρήγορα. Όσο πιο κρύα είναι τα τούβλα τόσο πιο πολλή ενέργεια θα χρειαστεί την επόμενη φορά που θα έρθει ηλεκτρισμός.
Οι θερμοσυσσωρευτές ενώνονται σε ξεχωριστή παροχή ηλεκτρισμού την οποία ελέγχει κεντρικά η ΑΗΚ η οποία δίνει ηλεκτρισμό για περίπου 90 λεπτά λίγο πριν τις 11πμ και για περίπου 8 ώρες το βράδυ ξεκινώντας λίγο πριν τις 9μμ. Στον τοίχο δίπλα από κάθε θερμοσυσσωρευτή θα βρείτε το κουμπί που τον αποσυνδέει από την παροχή ηλεκτρισμού.
Ο ηλεκτρισμός που δίνεται χρεώνεται πιο χαμηλά αλλά οι λογαριασμοί θα είναι ψηλοί είναι ψηλοί εάν:
- Όπως αναφέρθηκε και πριν, αν το σπίτι έχει πολλές απώλειες ή αν οι χώροι είναι μεγάλοι και δεν μπορούν να απομονωθούν (π.χ. κλείνοντας την πόρτα), τότε είναι φυσικό να χρειάζεται πολλή ενέργεια για να ζεσταθεί.
- Αν ο θερμοσυσσωρευτής δεν έχει θερμοστάτη, η πόρτα που ρυθμίζει τη ροή του ζεστού αέρα θα μένει μόνιμα ανοικτή και δεν θα ανοιγοκλείνει αυτόματα ανάλογα με τη ρύθμιση του θερμοστάτη. Αυτό σημαίνει σπατάλη ηλεκτρισμού αλλά και ότι κάθε φορά που συνδέεται ο ηλεκτρισμός τα τούβλα είναι κρύα και θα χρειαστεί πιο πολλή ενέργεια να ξαναζεσταθούν.
- Συνήθως οι θερμοσυσσωρευτές δεν χρειάζονται και πολλή συντήρηση. Όμως ένα πρόβλημα που μπορεί να παρουσιαστεί είναι μια βλάβη στο θερμοστάτη που ελέγχει τη θερμοκρασία που ζεσταίνονται τα τούβλα. Γι αυτό καλό είναι κάποια στιγμή να καλέσετε κάποιο ηλεκτρολόγο να κάνει ένα έλεγχο για να μην σπαταλάτε άδικα ενέργεια.
- Αν θερμαίνετε δωμάτια και χώρους του σπιτιού που δεν είναι σε χρήση τότε σπαταλάτε άδικα ενέργεια.
- Τα πρωινά όταν συνδεθεί ο ηλεκτρισμός λίγο πριν τις 11πμ το σπίτι θερμαίνεται άσχετα αν είσαστε σπίτι ή όχι και τα ξημερώματα άσχετα αν είσαστε στο κρεβάτι. Ένας τρόπος για να μειωθεί δραματικά η κατανάλωση ιδιαίτερα σε εγκαταστάσεις με τους παλιούς και χωρίς ελέγχους θερμοσυσσωρευτές είναι η εγκατάσταση μετά από το μετρητή παροχής ενός ρολογιού – timer. Ο ηλεκτρολόγος που θα κάνει την εγκατάσταση αυτή πρέπει να είναι αδειούχος και να ξέρει πραγματικά καλά τι θα κάνει. Μια τέτοια εγκατάσταση στοιχίζει περίπου €250 με €300 και δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης της διάρκειας λειτουργίας. Έτσι αν για παράδειγμα τα πρωινά δεν υπάρχει κανένας σπίτι μπορεί να το timer να μην αφήσει να γίνει η σύνδεση. Παράλληλα μπορεί να προγραμματίσουμε τη διακοπή της παροχής μετά τα μεσάνυκτα. Μια τέτοια ρύθμιση θα μειώσει κατά πολύ το κόστος ανάλογα φυσικά με το σπίτι, τις ώρες λειτουργίας και τον τύπο των θερμοσυσσωρευτών εφόσον τον έλεγχο τον έχει πλέον ο ιδιοκτήτης να κάνει τις δικές του ρυθμίσεις με τις ώρες λειτουργίας.
Πρέπει οπωσδήποτε να προσφέρουμε κίνητρα για να ενθαρρύνουμε τη χρήση ηλεκτρισμού τις ώρες που η ζήτηση είναι χαμηλή. Αυτό θα γίνει πολύ πιο εύκολο με την εισαγωγή των έξυπνων μετρητών αλλά μέχρι τότε έχουμε πολλές άλλες επιλογές και μέτρα να εφαρμόσουμε.
Χαράλαμπος Θεοπέμπτου
Επίτροπος Περιβάλλοντος
Σχόλια
Είναι αλήθκεια ότι ο θερμοσυσσωρευτής εν καλλύττερος που τα τιτσίρικα ηλεκτρικά σώματα που κρούζουν τον ηλετρισμό σε ώρες αιχμής, για αυτόν εξάλλου διά κίνητρα η ηλεκτρική να τα βάλλουν τούτα. Έναν όμως σπλιτάκιν τάξης Α με COP 4, για να δώσει 10 κιλοβατώρες θερμότηταν, καταναλώνει μόνον 2.5 κιλοβατώρες ηλεκτρισμόν αντίς 10 που θα καταναλώσει ο θερμοσυσσωρευτής ή το ηλεκτρικόν σώμαν. Και εντάξει δεν έχεις πυρότουβλα για να αποθηκεύσεις την θερμότηταν, έχεις όμως τοίχους. Το να βάλλεις έναν σπλιτάκιν στο φούλ να δουλεύκει το βράδυν αντίς την ώραν αιχμής, είναι πιο αποτελεσματικόν που τους θερμοσυσσωρευτές.
Με την προυπόθεσην πάντα των όσων ανάφερες για την μείωσην των απωλειών. Δεν γίνεται να θερμοσυσσωρεύκεις μέσα σε έναν τρυπημένον θερμικόν κόσσιηνον.
Δύσκολον πράμαν όμως να πείσεις τον κόσμο να κτίζει θερμομονωμένα ή ακόμα χειρότερα να θερμομονώσει υπάρχοντα κτίρια.
http://tinyurl.com/bu6fd5t