Προυπολογισμοί 2017

13 Δεκεμβρίου 2017

Ομιλία Βουλευτή Χαράλαμπου Θεοπέμπτου στην Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων

Τετάρτη, 07 Δεκεμβρίου 2016

Κύριε Πρόεδρε,

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ενέργεια και Μεταφορές

4

Το 2010 ετοιμάστηκε το Σχέδιο Κινητικότητας Λευκωσίας το οποίο περιλάμβανε:

·      διαδρομές λεωφορείων,

·      εγκατάσταση συστήματος GPS,

·      ηλεκτρονική ενημέρωση για την προσέλευση των λεωφορείων,

·      μοντέρνες στάσεις λεωφορείων

·      Ηλεκτρονικό σύστημα έκδοσης εισιτηρίων

·      Προώθηση της ποδηλασίας

·      Πεζοδρομοποιήσεις και διασταυρώσεις πεζών

Έγινε το σχέδιο, αγοράσαμε τα λεωφορεία και μετά τίποτα … 5 χρόνια απόλυτης απραξίας.

Και όλα αυτά ήταν μόνο για τη Λευκωσία, ακόμη δεν κάναμε τίποτα για τις άλλες πόλεις …

Αλλά άδικα περιμένει ο κόσμος να βρει φτηνό, ασφαλισμένο τρόπο μετακίνησης, γιατί όταν ο υπεύθυνος για τις μεταφορές υπουργός αλλά δυστυχώς και συνάδελφοι βουλευτές, θεωρούν επιτυχία την αύξηση πώλησης αυτοκινήτων κατά 30% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι, δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς ότι αυτή η αύξηση είναι δείκτης της απόλυτης αποτυχίας των δημόσιων μεταφορών.

Και φυσικά τα πολλά αυτοκίνητα θέλουν δρόμους, δρόμους που η κυβέρνηση κάνει με μεγάλη χαρά, χωρίς διαβούλευση, χωρίς έγνοια για τους πολίτες, τα ποδήλατα και τους πεζούς.

Τρανή απόδειξη η λεωφόρος Αγλαντζιάς, που όχι μόνο δεν έχει ποδηλατόδρομο, έχει πολύ αραιές διασταυρώσεις πεζών και ακόμη χειρότερα κατάστρεψε και 300m² δάσους στο πάρκο Ακαδημίας.

Μάταια φώναζαν και διαδήλωναν οι ομάδες πολιτών από την διαπλάτυνση της Λεωφόρου Αγλαντζιάς και τη λεωφόρο Ακαδημίας που τα Τοπικά σχέδια τη δείχνουν να διασχίζει το πάρκο Ακαδημίας από τη μια πλευρά στην άλλη και ταυτόχρονα να απειλεί και το πάρκο Αθαλάσσας.

Ένας δρόμος που παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δεν θα γίνει, εμφανίζεται ακόμη μέσα στο προϋπολογισμό του 2018 με εικονικό ποσό.

Φυσικά η αδιαφορία για τις δημόσιες μεταφορές συνεχίζει σε όλους τους τομείς όπως π.χ. το νόμο για τα ποδήλατα που εκκρεμεί στη Βουλή για ψήφιση από το 2011!

Και γιατί παρακαλώ; Επειδή περιμένουμε από την κυβέρνηση να αλλάξει άλλες νομοθεσίες για να μην έχουμε σύγκρουση.

Πέντε χρόνια δεν έκαναν απολύτως τίποτα.

Αποτέλεσμα των πιο πάνω είναι η υποχρέωση των πολιτών να αγοράσουν και να συντηρούν αυτοκίνητο, να πληρώνουν καύσιμα, φορολογίες και έξοδα στάθμευσης.

Παράλληλα όμως, αυξάνονται οι θάνατοι στο δρόμο από τα δυστυχήματα και χάνονται εκατοντάδες ζωές λόγω της κακής ποιότητας του αέρα.

Επίσης το ότι δεν περπατούμε και ότι δεν ποδηλατούμε καθημερινά, σημαίνει ότι δεν κάνουμε άσκηση με ότι αυτό σημαίνει για την υγεία μας.

Είμαστε η χώρα όπου το ιδιωτικό αυτοκίνητο βασιλεύει μαζί με το ποδόσφαιρο και το κυνήγι.

Η νέοι μας δεν έχουν αυτονομία κίνησης και παρακαλούν συγγενείς και φίλους να τους μεταφέρουν με το αυτοκίνητο.

Σκεφτήκατε ποτέ πόσο περιοριστικό είναι αυτό για ένα νεαρό άτομο;

Πόσοι νέοι χάνουν τη ζωή τους επιστρέφοντας από νυκτερινές εξόδους;

Τη νεολαία μας το μέλλον μας που την κατευθύνουμε να πάει σε πανεπιστήμια γιατί βρίσκεται σε μια κοινωνία που εκτιμά μόνο τα ακαδημαϊκά προσόντα, που δεν βοηθά τους νέους να επιλέξουν κάτι που να τους ευχαριστεί, μια κοινωνία που δεν εκτιμά τον καλό τεχνικό, τον καλό υδραυλικό, τον καλό μηχανικό αυτοκινήτων, τον καλό καλλιτέχνη.

Είμαστε μια κοινωνία που δεν γνωρίζει το ρητό που αποδίδεται στον Αινστάιν και που λέει ότι:

"Αν κρίνουμε ένα ψάρι από την ικανότητα του να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο, τότε θα μεγαλώσει νομίζοντας ότι είναι ηλίθιο."

Είμαστε μια κοινωνία που γνωρίζει πολύ καλά ότι οι νέοι μας μπορούν χωρίς καμιά δυσκολία να αγοράσουν τσιγάρα, ποτά και άλλες ουσίες.

Όπου κάνουμε pre-game parties με ποτά πριν από το αγώνα για να υπάρχει παλμός στην κερκίδα.

Είμαστε η τρίτη χώρα στην ΕΕ όπου μαθητές πίνουν πάνω από 5 ποτά σε μια έξοδο.

Μια κοινωνία που δεν ασχολήθηκε καθόλου με τις 5000 συλλήψεις το χρόνο για ναρκωτικές ουσίες.

Μια κοινωνία που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να προσφέρει απασχόληση στη νεολαία τα απογεύματα και την καλοκαιρινή περίοδο γιατί όλη μέρα τρέχουν στα ιδιαίτερα.

Διαχείριση παράκτιων περιοχών και Φύση

4.40

Την ίδια αδιαφορία δείχνουμε και για τις παραλίες και γενικά τις παράκτιες περιοχές που υποφέρουν από κακοδιαχείριση και το μέλλον τους δεν είναι καθόλου μα καθόλου καλό.

Στην αρχή είχαμε τα παράνομα έργα στη Σωτήρα, μετά στο Παραλίμνη που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, το τεχνητό κόλπο που έκανε εταιρεία ανάπτυξης για να φέρει τη θάλασσα στα διαμερίσματα του. Όλα αυτά ατιμώρητα φυσικά …

Μετά είχαμε τον Κανονισμό που κατάθεσε η κυβέρνηση για τις Δασικές παραλίες με τον οποίο θα δίνονταν δασικές παραλίες στις Τοπικές Αρχές για κατασκευή περιπτέρων και εστιατορίων και σε ιδιώτες για σκοπούς δημοσίου συμφέροντος.

Αυτό περιλάμβανε παραλίες στον Ακάμα, στην Πέτρα του Ρωμιού όπου σχεδίαζαν εστιατόρια, κιόσκια για γάμους στην παραλία και θεματικό πάρκο, το Δασούδι στη Λεμεσό, τον Κόννο στην Αγία Νάπα, στο Κάβο Γκρέκο κλπ.

Παράλληλα μάθαμε εντελώς τυχαία ότι ταυτόχρονα με την κατάθεση του Κανονισμού μια τουλάχιστον παραλία γνωστού ξενοδοχείου έγινε ξαφνικά δασική παραλία, χωρίς να το ξέρει η Έπαρχος και το μάθαμε μόνο, όταν το ξενοδοχείο οργάνωσε πάρτι στην άμμο.

Μετά από αυτό η Βουλή ψήφισε δυστυχώς μια άλλη κυβερνητική πρόταση για ιδιωτικοποίηση λιμενοβραχιόνων και επιχώσεων, άσχετα αν αυτές έγιναν νόμιμα ή όχι και άσχετα αν δεν υπάρχει πουθενά ορισμός για το πόσες πέτρες στο νερό συνιστούν "επίχωση".

Μετά ήρθε η πρόθεση για πώληση κρατικής γης ακόμη και προστατευμένων περιοχών η οποία όμως ευτυχώς αποσύρθηκε.

Είμαι σίγουρος όμως ότι το δικαίωμα μας να απολαμβάνουμε ελεύθερα τη θάλασσα, δικαίωμα που το προστατεύαμε από το 1960 μέσα από τον Περί προστασίας της Παραλίας νόμο, θα μας το στερήσουν ακόμη περισσότερο με τα νέα σχέδια για διπλασιασμό του τουρισμού και τις τεράστιες αναπτύξεις των 11000 πολυτελών επαύλεων.

Και το δικό μου ερώτημα είναι που είναι όλοι αυτοί οι τουρίστες;

Πως επωφελήθηκε ο κόσμος;

Γιατί χάθηκαν οι τουρίστες από την Γερμασόγεια στη Λεμεσό, από την Αγ Αντωνίου στην Πάφο και από το παραλιακό μέτωπο Δεκέλειας στη Λάρνακα;

Με άλλα λόγια, έχουμε δίκαιη κατανομή των εισοδημάτων του τουρισμού;

Μήπως οι σχεδιασμοί περιλαμβάνουν μόνο μερικούς και όχι όλο το πληθυσμό;

Είναι μέσα από αυτό το ίδιο σκεπτικό που η Αρχή Λιμένων ήθελε πριν μερικές εβδομάδες να αυξήσει τα τέλη για ιδιωτικά σκάφη ούτως ώστε, όπως μας είπαν στην Επιτροπή Μεταφορών, "να φύγουν οι φτωχοί για να έρθουν πλούσιοι".

Όλα αυτά σε μια χώρα που δεν εφαρμόζει τη Σύμβαση της Βαρκελλώνης, δεν υπόγραψε τη Σύμβαση για την Ολοκληρωτική Διαχείριση των Παράκτιων περιοχών και που ακόμη στέλνει τα λερωμένα νερά των υπόνομων στη θάλασσα, γιατί δεν γνωρίζουμε τις πανάρχαιες μεθόδους αειφόρου σχεδιασμού και διαχείρισης των ομβρίων υδάτων, που βασίζονται σε δεξαμενές συγκράτησης, απορρόφησης και πιο ορθολογικής διαχείρισης των νερών της βροχής

Μια κυβέρνηση που δεν ξέρει και ούτε φαίνεται να νοιάζεται, γιατί μετά από τόσα χρόνια οι Λεμεσιανοί κολυμπούν μέσα σε βόθρους και απόβλητα όλων των ειδών.

Και σαν να μην αρκούσαν τα προβλήματα του παραλιακού μετώπου, ήρθε τώρα και η κατασκευή ψηλών κτηρίων κοντά στο νερό. Με τα μεγάλα υπόγεια των κτηρίων αυτών να παρουσιάζουν τεχνικές δυσκολίες γιατί λόγω της γειτνίασης με τη θάλασσα γεμίζουν νερό.

Νερό το οποίο μαζί με λάσπες και ότι άλλο έχει εκεί, δόθηκε άδεια να στέλνεται με αγωγούς στη θάλασσα.

Χωρίς μελέτη, χωρίς να έχουμε δημόσιες συγκοινωνίες που είναι απαραίτητες σε περιοχές με ψηλή πυκνότητα πληθυσμού, χωρίς να εξετάσουμε την υποχρέωση αγοράς συντελεστή δόμησης από ιδιοκτήτες της περιοχής Ακάμα και των κοινοτήτων Τροόδους, δώσαμε άδειες για ψηλά κτήρια, δώσαμε δωρεάν τον εθνικό πλούτο που ονομάζεται Συντελεστής Δόμησης.

Άδεια για ψηλά κτήρια έδωσαν και για τη Λάρνακα, μέσα από μια περίεργη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης όπου κάλεσαν τους κατοίκους και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις της Λάρνακας, να εκφράσουν τις απόψεις τους, στα γραφεία της Πολεοδομίας στη Λευκωσία η ώρα 9 το πρωί.

Βεβαιώθηκαν έτσι ότι δε θα μπορούσε κανένας να έρθει και ξεπέρασαν με αυτή την εξυπνάδα το εμπόδιο της Δημόσιας Διαβούλευσης.

Με αυτή την ευκαιρία θέλω να τονίσω σε όλους όσους έχουν ανάμιξη, ότι θα παρακολουθούμε στενά την διαδικασία περιβαλλοντικής αποκατάστασης της περιοχής του διυλιστηρίου και των δεξαμενών.

Το θέμα είναι σοβαρό, άπτεται της δημόσιας υγείας και δεν περιμένω ότι μια σωστή αποκατάσταση θα συμπληρωθεί μέσα σε μερικούς μήνες όπως έχουν αφήσει να νοηθεί.

Οι δυσκολίες περιβαλλοντικής αποκατάστασης τέτοιων χώρων είναι πολύ μεγάλες, γι αυτό συνήθως καταλήγουν να είναι πάρκα και όχι οικιστικές περιοχές όπως σχεδιάζουμε εμείς.

Φύση

1.43

Και δεν μείναμε εδώ όσον αφορά την προστασία της Φύσης γιατί είχαμε και εδώ εξίσου κακές εμπειρίες.

Είδαμε την κυβέρνηση να πασκίζει να βρει τρόπους να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ανάπτυξης στη Λίμνη, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομισιόν που μας επανέλαβε στη Βουλή ο ίδιος ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ.

Το σύστημα των περιβαλλοντικών μελετών κατάρρευσε με τα όσα ακούσαμε για την περιβόητη ανάπτυξη στο Πέρα Πεδί, όπου αναδείχθηκαν πολλά προβλήματα στη μελέτη, μεταξύ άλλων και τα πολλαπλά προβλήματα του συστήματος Μελετών Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον.

Ένα σύστημα μελετών βασισμένο στο "Εγω στραώνω και πουλώ και συ άμπλεπε τζιαι γοραζε",

Ένα σύστημα ειδικά σχεδιασμένο για να δίνονται εύκολα οι εγκρίσεις.

Και ενώ περιμέναμε να έρθει το νέο νομοσχέδιο με τις πρόνοιες της νέας Οδηγίας, για τις περιβαλλοντικές μελέτες, με την ελπίδα ότι θα βλέπαμε βελτιώσεις, είδαμε ένα νομοσχέδιο που και πάλι δεν καθορίζει ποιος δικαιούται να κάνει περιβαλλοντικές μελέτες, στερώντας έτσι δουλειές από αποφοίτους πανεπιστημίων με περιβαλλοντικές σπουδές.

Ακόμη χειρότερα, είδαμε να περιλαμβάνεται μέσα πρόνοια που ήταν απαίτηση επιχειρηματιών, όταν μια μελέτη απορρίπτεται από την επιστημονική επιτροπή, να μπορεί να δώσει άδεια μια διυπουργική επιτροπή!

Φυσικά αυτό ήρθε καθυστερημένα στη Βουλή και κάτω από απειλές από την ΕΕ γιατί ήθελαν να προλάβουν να αδειοδοτήσουν όσα πιο πολλά έργα μπορούσαν με τον παλιό νόμο.

Καθυστερημένα ήρθαν επίσης και άλλα νομοσχέδια που η κυβέρνηση δεν ήθελε να εφαρμοστούν πριν τις εκλογές, όπως αυτό με τις πλαστικές τσάντες και το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό.

Ζώα και αδέσποτα

1.50

Ακόμα χειρότερα από τα ποδήλατα που τουλάχιστον κάτι έφθασε στη Βουλή, είναι η σκόπιμη αναβλητικότητα της νομοθέτησης της λειτουργίας των

καταστημάτων πώλησης ζώων συντροφιάς, τα γνωστά Pet Shops.

Το νομοσχέδιο κυκλοφορεί από το 2008 και η κυβέρνηση όποτε ερωτηθεί έχει μια μόνιμη απάντηση τα τελευταία χρόνια, ότι το νομοσχέδιο είναι "υπο διαβούλευση".

Έτσι καταλήξαμε στην Κύπρο να έχουμε σε σπίτια και αυλές πύθωνες, πιθήκους, τάρανδους, ελάφια, αγριόγατους και ότι άλλο χωρεί ο νους, χωρίς έγνοια για την πραγματική ευημερία των ζώων.

Η κυβέρνηση με τη δικαιολογία της επανεξέτασης και διαβούλευσης και ενώ ήταν υπό συζήτηση στην Επ Περιβάλλοντος, απέσυρε το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στη νομοθεσία για τους σκύλους με διάφορες δικαιολογίες.

Και η αδιαφορία για τη διαχείριση των ζώων δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο εδώ.

Το μόνο που μπορούσαν να σκεφτούν ήταν να διαθέσουν το αστείο ποσό των €75000 για στειρώσεις ζώων και μάλιστα αυτό έγινε με προβληματικές διαδικασίες.

Δεν ενδιαφέρονται για τις εκατοντάδες χιλιάδες αδέσποτα, τα καταφύγια, τους εθελοντές που δεν τα βγάζουν πέρα και τον τεράστιο αγώνα που κάνουν για να βρουν λεφτά.

Και μέσα σε όλη αυτή την αδιαφορία, στρίβουν το μαχαίρι στις πληγές των φιλοζωικών, χρεώνοντας τις με €35 για να εκδώσουν το πιστοποιητικό TRACES, που χρειάζεται από την κυβέρνηση όταν ένας σκύλος υιοθετηθεί στο εξωτερικό.

Οι εκκλήσεις για απαλλαγή αντιμετωπίζονται φυσικά με την ίδια αδιαφορία όπως και όλα τα θέματα σχετικά με την ευημερία των ζώων.

Μια αδιαφορία που την είδαμε σε έξαρση με τον καταρροϊκό πυρετό, όταν οι αγρότες έχαναν τα ζώα τους και εκλιπαρούσαν για τεχνική βοήθεια.

Την ίδια αδιαφορία είδαμε και όταν δόθηκε η άδεια να σφάζονται στη φάρμα, ανάμεσα στην κοπριά παρακαλώ, παραγωγικά ζώα που κατάρρευσαν στη φάρμα, για να πωληθεί το κρέας τους χωρίς να πάνε σε σφαγείο.

Ενέργεια

1.20

Πριν λίγες μέρες η Βουλή ψήφισε το συμπληρωματικό προϋπολογισμό της ΑΗΚ μέσα στον οποίο συμπεριλαμβανόταν και το ποσό των €7.5εκ για αγορά δικαιωμάτων εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα €14.5εκ, ποσό που πληρώνουν οι καταναλωτές ηλεκτρισμού στην Κύπρο, για να δικαιούμαστε να ρυπαίνουμε.

Φυσικά, προτιμήσαμε να πληρώσουμε όλα αυτά τα λεφτά αντί να πάρουμε μέτρα για να μειώσουμε τη ζήτηση ενέργειας.

Δεν χρησιμοποιήσαμε κανένα από τα δοκιμασμένα στην Ευρώπη χρηματοδοτικά εργαλεία για μείωση της κατανάλωσης της ενέργειας στα σπίτια και τα κτήρια των καταναλωτών.

Αυτό μάλιστα θα δημιουργούσε πολλές δουλειές ανάμεσα σε χαμηλά αμειβόμενους και μικρές επιχειρήσεις.

Φυσικά ούτε στα Δημόσια κτήρια κάναμε κάτι, άσχετα εάν υπήρχαν εγκεκριμένα €20εκ για ενεργειακές αναβαθμίσεις δημοσίων κτηρίων.

Δεν προωθήσαμε τις ΑΠΕ όσο έπρεπε, όπου μείναμε πολύ πίσω στο 8.4% ενώ ο στόχος μας ήταν 13% και μας μένουν μόνο δύο χρόνια για να τον πετύχουμε, τη στιγμή που άλλες χώρες έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους ελάχιστους αυτούς στόχους.

Σκεφτήκατε ποτέ πόσες δουλειές θα δημιουργούνταν και πόσα νοικοκυριά θα επωφελούνταν, εάν προωθούσαμε τις εγκαταστάσεις φωτοβολταικών με το σύστημα Net metering, αν προωθούσαμε τη χωριστή συλλογή οργανικών αποβλήτων και την παραγωγή βιοαερίου, ενέργειας και κομπόστ;

Απόβλητα
1.45

Για να έχεις όμως χωριστή συλλογή οργανικών και άλλων αποβλήτων πρέπει να έχεις και μια σωστή πολιτική την οποία εμείς δεν έχουμε.

Κατασκευάσαμε το εργοστάσιο στην Κόσιη και χωρίς σωστή μελέτη προχωρήσαμε και κτίσαμε και το Πεντάκωμο.

Μόνο το υπουργείο Εσωτερικών ήθελε να προχωρήσει αυτός ο σχεδιασμός ενώ όλοι οι άλλοι είχαν σοβαρές ενστάσεις.

Ενστάσεις που βασίζονταν στο ότι ο σχεδιασμός αυτός, ήταν αντίθετος με τις οδηγίες της ΕΕ, ενστάσεις για το ότι θα καταλήγουμε να έχουμε κατάλοιπα από τα εργοστάσια, που δεν θα ξέραμε τι να τα κάνουμε.

Και παρά τις προειδοποιήσεις, το Υπ Εσωτερικών προχώρησε με τη μονάδα στο Πεντάκωμο.

Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα έχουμε ερευνητική επιτροπή να εξετάσει το θέμα αλλά και δικαστικές διαδικασίες.

Μέσα σε όλο αυτό τον κακό σχεδιασμό είχαμε και την κατασκευή των περιβόητων Πράσινων Σημείων.

Κακά σχεδιασμένο σύστημα που δεν προωθεί την επαναχρησιμοποίηση και μετά από έξοδα εκατομμυρίων τα πιο πολλά κάθονται αχρησιμοποίητα πάνω από ένα χρόνο.

Σε όλη την Ευρώπη εκμεταλλεύονται την πολιτική για τα απόβλητα για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Εμείς όμως χρησιμοποιήσαμε την πολιτική των αποβλήτων για να εξυπηρετήσουμε συγκεκριμένα συμφέροντα, ιδιοτροπίες και ξεροκεφαλιές.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι και οι απειλές από την ΕΕ για την καθυστέρηση στο κλείσιμο των σκυβαλότοπων στον Κοτσιάτη και στο Βατί.

Ελπίζω μόνο, η αποκατάσταση των δύο αυτών σκυβαλότοπων να μην γίνει όπως τους άλλους, αλλά να γίνει σωστά με βάση αληθινά πρότυπα, να έχει προγραμματιστεί από πριν η χρήση του χώρου και να διαχειρίζεται τα υγρά στραγγίσματα και τα αέρια, όπως ακριβώς προβλέπει η ΕΕ και η πολιτική για τις κλιματικές αλλαγές.

Ευχαριστίες
Πριν κλείσω θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ήρωες μου, στις Μη κυβερνητικές Οργανώσεις που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των γυναικών, των ασθενών, τις σπάνιες παθήσεις, τον οικογενειακό προγραμματισμό, τις κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, τα καταφύγια, τη φιλανθρωπία την προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης των φιλοζωικών οργανώσεων.

Και τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Σοφία και ιδιαίτερα στη Χρυσάνθη που με κάνουν να φαίνομαι πολύ πιο καλός από ότι είμαι.

Σας ευχαριστώ!

Καλά Χριστούγεννα

Χαράλαμπος Θεοπέμπτου

Βουλευτής

Κινήματος Οικολόγων –Συνεργασία Πολιτών

-------------------------------------------------------------------------
Το δημοσίευμα του Πολίτη την επόμενη μέρα!!